Największą miłością mojego życia zawsze
        były ptaki. Ptaki wiosną.
        Pociągały mnie swoją lekkością, barwnością,
        tajemnicami życia.  A najsilniej chyba ptaki
        wodne.

Włodzimierz Puchalski (ur. 6 marca 1909 r. w Mostach Wielkich koło Lwowa, zm. 19 stycznia 1979 r. na Wyspie Króla Jerzego) - polski przyrodnik, fotografik, reżyser filmów przyrodniczych. Był pierwszym, który fotografowanie przyrody określił mianem "bezkrwawych łowów".
Pasją fotografowania zaraził się w domu rodzinnym. Jego ojciec uprawiał fotografię zwierząt i krajobrazu. Chociaż najbardziej znany z bezkrwawych łowów, od 13 roku życia był myśliwym. W wieku 14 lat (1923 r.) otrzymał od swojego dziadka, Hieronima Sykory, swój pierwszy aparat fotograficzny (miechowy). Po ukończeniu szkoły średniej odbywał służbę wojskową w Korpusie Kadetów nr 1 we Włodzimierzu Wołyńskim. W 1931 roku rozpoczął studia na Akademii Rolniczej w Dublanach na Wydziale Rolniczo-Leśnym, zakończone uzyskaniem dyplomu inżyniera agronoma. Od 1933 do 1936 był asystentem prof. Witolda Romera przy Katedrze Fotochemii Politechniki Lwowskiej, z którym wspólnie realizował filmy oraz opracował metodę robienia filmów przyrodniczych. Swój pierwszy film przyrodniczy zatytułował Bezkrwawe łowy. W 1936 roku był autorem pierwszej w Polsce wystawy o tematyce przyrodniczej i myśliwskiej. W 1937 roku zdobył Złoty Medal na Wielkiej Olimpiadzie Łowiectwa w Berlinie za zdjęcie przedstawiające dzika w lesie. W latach 1937-39 był asystentem prof. Wodnickiego przy Katedrze Anatomii SGGW, gdzie opracował metodę posługiwania się filmami i przezroczami w czasie wykładów uniwersyteckich. W tym czasie wyjeżdżał dwukrotnie jako polski delegat do największej europejskiej stacji ornitologicznej w Rosji. Stał się powszechnie znany. Wielokrotnie przyjmowany był przez prezydenta Mościckiego (m.in. w 1938 fotografował polowanie organizowane przez prezydenta, w którym uczestniczył Göring). Otrzymał również wiele zamówień na fotografię przyrodniczą od czasopism krajowych i zagranicznych. Do 1939 roku sześciokrotnie zdobywał pierwsze miejsce w konkursie fotograficznym Łowca Polskiego.
W 1939 czynnie uczestniczył w wojnie obronnej. W czasie II wojny światowej pracował jako leśniczy w Puszczy Sandomierskiej. Po wyzwoleniu rozpoczął pracę w Katedrze Genetyki. W 1946 organizował krakowski Instytut Filmowy. W 1949 rozpoczął pracę w Instytucie Zootechniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie stworzył dział dokumentacji fotofilmowej zwierząt. Od 1956 r. pracował w Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi jako operator i reżyser. W 1957 i 1958 wziął udział w dwóch arktycznych wyprawach na Spitsbergen. W 1976 roku przeszedł na emeryturę. W 1978 wyjechał do Antarktyki z wyprawą organizowaną przez Polską Akademię Nauk. Zmarł w czasie wykonywania zdjęć na Wyspie Króla Jerzego i tam też został pochowany. Grób Włodzimierza Puchalskiego został wpisany na listę obiektów historycznych Antarktyki pod numerem 51 (HSH No.51).
Był daltonistą i niemal wszystkie jego filmy oraz fotografie są czarno-białe. Wyjątek to kolorowe zdjęcia z ostatniej wyprawy na Antarktydę. Bogate zbiory zdjęć Puchalskiego można podziwiać na zamku w Niepołomicach.

Książki:

• Bezkrwawe łowy (1951)
• Wyspa kormoranów (1954)
• W krainie Czarnej Hańczy
• W krainie łabędzia (1956)
• Ptaki naszych wód (1957)
• Zwierzęta naszych lasów (1957)
• Wśród trzcin i wód (1955)
• Portrety zwierząt
• Film i fotografia
• Mieszkańcy lasów
• Zwierzęta z dalekich stron
• Ostatnie bezkrwawe łowy
• Ptaki naszych pól, łąk i wód
• Trofea obiektywu
• Puszcza
• W skrzydlatym świecie
• Na rozlewiskach Biebrzy i Narwi
• Przyroda Polski w fotografii Włodzimierza Puchalskiego
• W krainie łowów
• Rok w puszczy
• Przyroda Arktyki

Filmografia:

• Ptasia wyspa (1947)
• Zima w Puszczy Białowieskiej (1947)
• Jeziora Mazurskie (1947)
• Na śnieżnym szlaku Karkonoszy (1948)
• Wykluwanie się piskląt (1948)
• Flora Tatr (1949)
• Instynkt macierzyński ptaków (1954)
• Nietoperze (1956)
• Łabędzie jezioro (1957)
• Wśród gór i dolin Arktyki (1958)
• W tundrach Arktyki (1959)
• Puszcza Białowieska (1964)
• U brzegów Skandynawii (1965)
• Zima w lesie (1966)
• Nasze gady i płazy (1972)
• Ptasie rodziny (1977)
• Lato na Wyspie Króla Jerzego (1979)
• Skrzydlaci rycerze

Nagrody:

• I nagroda MFF Fontainebleau 1947 (Ptasia wyspa)
• I nagroda MFF Edynburg 1947 (Ptasia wyspa)
• Honorowe wyróżnienie MFF Londyn 1948 (Wykluwanie się piskląt)
• I nagroda Kongres Ochrony Przyrody Edynburg 1957 (Skrzydlaci rycerze)
• Srebrny Lajkonik IV OFF Kraków 1964 (Puszcza białowieska)
• Złoty Światowid III OFF Dydaktycznych Łódź 1974 (Wśród łąk i wód)